Cecylia Malik

Koncert u Pana Żula 2009 – 2010. Malarstwo, film, fotografia, akcja, performens.

Pan Żul, czyli Pan Jan był moim sąsiadem. Był bezdomny to też zamieszkiwał opustoszałą chatkę bez okien i drzwi. Przeżył w niej całą zimę. To, że wciąż żyje wiedziałam zawsze jak widziałam dym z jego ogniska codziennie rano przez okno. Czasami potajemnie wieszałam siatkę z jedzeniem koło wejścia do jego ogrodu. Ja z kolei otrzymałam od Pana Żula białą plastikową lilie. Wiosną 2009 odważyłam się wejść do jego ogrodu i porozmawiać z nim.

W lipcu 2009 urządziłam w jego ogrodzie wystawę swoich obrazów, które były rezultatem naszej znajomości. Pan Jan zbierał złom, a ja wypożyczałam od niego ciekawe obiekty, po to by malować je na swoich obrazach. Często paliliśmy razem papierosy przy jego ognisku, można powiedzieć, że w pewien sposób zaprzyjaźniliśmy się. Moja akcja przyczyniła się, do tego, że Pan Jan zrobił się bardziej znany na ulicy i myślę, że też bardziej lubiany. Po wernisażu po raz pierwszy, od kiedy go znałam poszedł do łaźni dla bezdomnych, i powiesił obrazki na swojej chatce. 2 Miesiąc później pojawił się jego syn. Od tego czasu nikt go nie widział. Niedawno w sklepie spożywczym, sprzedawca powiedział mi, że Pan Zul nie żyje. Tą informacje potwierdzili jego bezdomni sąsiedzi.

Dokładnie rok później w sierpniu 2010 zorganizowałam koncert poświęcony jego pamięci, w tym samym ogrodzie.

Cały projekt to : obrazy olejne do oglądania i słuchania, podwójnego autorstwa Cecylii i Teresy Malik, oraz dwa filmy kręcone w czasie wernisażu w 2009 i koncertu – performance'u w 2010 roku w ogródku Pana Jana.